In Sociopaat beschrijft Patric Gagne hoe ze al sinds haar kinderjaren voelt dat ze anders is: ze kent vrijwel geen angst, schuldgevoel of empathie. Eigenlijk voelt ze niets, tenzij ze steelt, inbreekt of zelfs af en toe gewelddadig is. Later blijkt er een woord te zijn voor mensen zoals zij: sociopaat. Maar te lang krijgt ze te horen dat er geen behandeling is, of hoop op een normaal leven. Daar legt ze zich niet bij neer, zeker niet als ze verliefd wordt. Want als ze tot liefde in staat is, kán ze toch niet alleen maar slecht zijn? In deze inspirerende memoires vertelt Gagne meedogenloos eerlijk over haar leven, geeft ze een fascinerende inkijk in haar brein én wil ze bewijzen dat de miljoenen mensen die haar diagnose delen niet per definitie monsters zijn. Voor de lezers van Leerschool van Tara Westover. 'Provocatief, ongelooflijk openhartig en met veel compassie geschreven.' ‒ TIME Magazine 'Deze memoir laat zien dat dit persoonlijkheidstype vaker voorkomt en ingewikkelder is dan we denken.' ‒ The New York Times