Het is tijd. Tijd om te gaan leven. Tijd om opnieuw te beginnen. Tijd om het verleden achter me te laten.

De Vrijgezelle Vaders zouden zeggen dat het jaren geleden al tijd was, maar tot voor kort wilde ik niet riskeren mijn kleine meid pijn te doen.

Maar nu heb ik een tiener. Met elke poster aan de muur, elke ruzie over make-up en elk ongemakkelijk gesprek over de puberteit wordt het duidelijker dat op z’n minst één van ons een vrouwelijke invloed in ons leven nodig heeft. Jemig. Bij die gedachte denk ik meteen aan haar: Charlotte Rose. Charlie.

Ik zou haar niet moeten willen, maar zeg dat maar eens tegen mijn verdomde libido. Elke keer als ze in mijn buurt is, verlang ik vreselijk naar haar.

Er zijn genoeg redenen waarom ik niet zou moet toegeven aan wat ik voel: ze is het zusje van mijn beste vriend, ze heeft me op mijn kwetsbaarst gezien, en - de belangrijkste reden - ze is de eerste persoon in elf jaar tijd die de potentie heeft om me te breken.

Vrijgezelle vaders is een serie van romance-verhalen die je ook los van elkaar kunt lezen.